سایه‌ای که پررنگ‌تر می‌شود؛ ستادهای انتخاباتی جلیلی هنوز نفس می‌کشند

جهان صنعت نیوز – سعید جلیلی، چهره ای که روزگاری به عنوان دیپلمات اصولگرا شناخته می شد، اکنون با گذشت نزدیک به یک سال از انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳، همچنان در متن سیاست ایران فعال است. اما نه به عنوان یک مقام رسمی، بلکه به عنوان معترضی سازمان یافته در قالب آنچه می توان «دولت رقیب» خواند.

از دولت سایه تا دولت رقیب

پس از ناکامی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲، جلیلی با تشکیل دولت سایه تلاش کرد نقش یک منتقد دائمی و آلترناتیو برای سیاست های دولت وقت را ایفا کند. این الگو در دولت های بعدی نیز ادامه یافت و اکنون با حضور دولت چهاردهم به ریاست مسعود پزشکیان، شکل منسجم تری به خود گرفته است. جلیلی نه تنها در جلسات انتقادی با اعضای ستاد خود حضور فعال دارد، بلکه از هر فرصتی برای تذکر و هشدار درباره عملکرد دولت استفاده می کند.
فعال بودن ستادهای انتخاباتی جلیلی بعد از گذشت ۱۱ ماه از انتخابات، پرسش های متعددی را ایجاد کرده است. آیا او همچنان به صندلی ریاست جمهوری چشم دارد؟ یا قصد دارد با راه اندازی موج جدیدی از یارگیری، زمینه را برای نفوذ در ساختارهای دیگر مانند شوراهای شهر، مجلس و در نهایت بازگشت به پاستور فراهم کند؟

تحلیل ها نشان می دهد که سعید جلیلی در حال اجرای یک راهبرد دو مرحله ای است:
در مرحله اول، او به دنبال تاثیرگذاری در انتخابات شورای شهر ۱۴۰۵ است تا با نفوذ در مدیریت شهری، پایگاه اجتماعی خود را بازسازی کند.
در مرحله دوم، یا مستقیماً در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۷ نامزد خواهد شد، یا از یک چهره نیابتی حمایت خواهد کرد تا خود به عنوان مهره راهبردی و رهبر جریان عمل کند.

آیا پروژه جلیلی موفق خواهد شد؟

در میان برخی تحلیلگران سیاسی، این باور وجود دارد که موفقیت یا شکست پروژه جلیلی در گرو عملکرد دولت چهاردهم است. اگر دولت پزشکیان بتواند وعده های انتخاباتی اش را محقق سازد، احتمال بازگشت جلیلی کاهش می یابد. اما اگر عملکرد دولت با ناکامی همراه شود، جلیلی می تواند با بهره برداری از این فضا، خود را به عنوان گزینه ای جدی برای دوره بعد مطرح کند.

از سوی دیگر، تلاش جلیلی برای یارگیری جدید، بازسازی سرمایه اجتماعی و ارائه برنامه های جایگزین، نشان از عزم جدی برای حضور در بلندمدت در صحنه سیاست دارد. در همین راستا، حتی راه اندازی پویش هایی برای دعوت از او به انتخابات ۱۴۰۷، هرچند با استقبال محدود، نشانگر آغاز تدریجی یک کارزار زودهنگام انتخاباتی است.

منبع خبرآنلاین