این روزها پرسپولیس با چالشی جدی دست وپنجه نرم می کند: تکمیل نبودن لیست تیم. در حالی که تنها چند روز تا آغاز لیگ باقی مانده، این تیم هنوز در چند پست کلیدی با کمبود بازیکن مواجه است.
پرسپولیس در پست های مدافع میانی، هافبک و مهاجم نیاز فوری به جذب بازیکن دارد، اما تاکنون هیچ خبری از خرید جدید نیست. علاوه بر این، قرار بود یک مربی تمرین دهنده خارجی به کادرفنی اضافه شود، اما این اتفاق هنوز رخ نداده و مشخص نیست چه زمانی محقق خواهد شد. وقتی مربی ای که باید برنامه های تمرینی را طراحی کند در کنار تیم و در مهم ترین مقطع فصل یعنی اردوها و تمرینات پیش فصل حضور ندارد، دیگر حضور او پس از شروع لیگ و در بحبوحه بازی های فشرده لیگ برتر و جام حذفی چه فایده ای خواهد داشت؟
در این میان، نکته عجیب ماجرا سکوت وحید هاشمیان است. سرمربی جوان پرسپولیس گویا از عملکرد باشگاه در نقل وانتقالات رضایت دارد و تیم فعلی را کافی می داند؛ چرا که تا این لحظه هیچ واکنشی نشان نداده است. شاید هاشمیان همچنان با ذهنیت فوتبال آلمان به شرایط نگاه می کند، اما در فوتبال ایران برای رسیدن به خواسته ها، باید مطالبه گری بلد بود و صدای اعتراض را بلند کرد. سکوت هاشمیان حسابی هواداران را کلافه کرده و این بی تفاوتی، نشانه ای است از رضایت او نسبت به شرایط فعلی تیم.
در صورت بروز ناکامی در آینده و افزایش انتقادها، بعید است هواداران عذر و بهانه ای را بپذیرند؛ به ویژه که برخی از خریدهای اخیر باشگاه نیز در دوران حضور او انجام شده و شخصاً آن ها را تأیید کرده است. اگر هاشمیان نقد یا خواسته ای دارد، اکنون زمان بیان آن است، نه زمانی که لیگ آغاز شده و دیگر فرصتی برای اعتراض، جذب بازیکن یا ترمیم نقاط ضعف باقی نمانده است.
نمونه قابل توجه، ریکاردو ساپینتو است. او وقتی دید استقلال بازیکنان مدنظرش را جذب نکرده، خیلی زود اعتراض خود را اعلام کرد و در نتیجه، ظرف چند روز تیمش با چند خرید خوب تقویت شد. شاید هاشمیان تصور می کند می تواند در سکوت کارش را پیش ببرد و نیازی به مطالبه گری نمی بیند. با این حال، زمان نشان خواهد داد که آیا این سکوت عجیب به سود او تمام می شود یا باعث پشیمانی اش خواهد شد.
بیشتر بخوانید: