معمولا فوتبال دوستان حرفه ای حاشیه ها را بیشتر از متن دوست دارند. در کشور ما متاسفانه حاشیه های منفی بیشتر به چشم می آید تا نکات مثبت و رسانه ها نیز، بالاجبار عادت کرده اند که روی نقاط سیاه زوم کنند و نور بیندازند.
همین مسئله باعث شده تصویری از فوتبال و فوتبالیست ها -به خصوص در کشور ما- ارائه شود که مورد انتقاد اعضای این خانواده است. کارهای خوب و الگوهای درست که کم هم نیستند، معمولا منعکس نمی شود یا اگر بشود، بازتابی به اندازه ایرادات و نکات منفی ندارد. رسانه ها هم متهم می شوند که فقط نقاط منفی را می بینند...
اما کیست که نداند در فوتبال زیبایی خیلی بیشتر از زشتی وجود دارد، درست مثل خود زندگی و یک نمونه آن اقدام اخیر باشگاه چلسی به عنوان قهرمان اولین دوره جام جهانی باشگاه ها است. آنها پاداش مالی خود را به خانواده های دو قربانی مشهور فوتبال اهدا کرده اند. تازه ژوتا بازیکن لیورپول بود و چلسی هیچ مسئولیتی در قبال او و خانواده اش نداشت.
همیشه کسانی که نیمه خالی لیوان را می بینند، بهانه ای برای نق زدن پیدا می کنند. اینکه فوتبالیست حرفه ای با آن دستمزدهای عجیب و غریب، دست و دلش برای خیرات ۲۰ یا ۵۰ هزار دلار نمی لرزد. در حالیکه بخشش، هیچ ارتباطی به رقم حساب بانکی ندارد و باید «دلت» بزرگ باشد نه «جیبت»!
رقم این کمک و بخشش حدود ۵۰۰ هزار دلار برای هر خانواده شده و باز هستند کسانی که کم بودن این رقم را دلیلی برای این اقدام معرفی کنند. اما مگر بخشش یا هدیه، به مبلغ آن است؟ زیبایی کار و نفس عمل مهم است که نمی توان آن را نادیده گرفت.
در هنر کاریکاتور ژانری وجود دارد به اسم «بدون شرح» که هنرمند به قدری دقیق سوژه را انتخاب می کند و به قدری زیبا اثر را ارائه می کند، که هیچ نیازی به نوشتن کپشن یا توضیحات زیر آن نیست. همه با هر زبان و فرهنگ و سن یا تحصیلات و جنسیت، متوجه منظور می شوند.
این اقدام باشگاه چلسی -که نمونه های ایرانی بسیاری هم دارد- درست مثل یک کاریکاتور بدون شرح است. کاش کسانی که به بهانه کمی مبلغ یا با توهم توطئه، آن را بهانه ای برای خودنمایی معرفی می کنند، خود نیز همین «مبلغ کم» را به قصد «خودنمایی» هدیه کنند!
