«بیلی وایلدر» و هم قلم وفادارش، «چارلز براکت»، زوجی که در هالیوود به «شادترین اتحاد» شهرت یافته بودند، سال ها با وسوسه ساختن فیلمی درباره خود هالیوود سر و کله می زدند. طرح نخستین شان چیزی بود در هیئت یک کمدی سبک بال: ستاره ای خاموش سینمای صامت، از دلِ فراموشی و تاریکی سر برمی آورد تا دشمنانش را از میدان به در کند. اما رفته رفته مسیر داستان به سوی قلمروی تیره تر لغزید؛ جایی که بدبینی ظریف و گزنده وایلدر به تدریج بر فضای اثر چیره شد. برای آن که استودیوی خانگی شان، پارامونت، را از کنجکاوی و دخالت بازدارند، تظاهر کردند فیلمی به نام A Can of Beans در دست ساخت دارند.
حساب کاربری
